Een Nederlandse vrijwilligster vertelt

Hallo allemaal,

Even een berichtje uit Toronto,

Grappig, de vorige email die ik stuurde staat op de nationale website van de www.jongkatholiek.nl , en die had ik eigenlijk alleen maar even gestuurd om hoi te zeggen, en te laten weten dat ik goed was aangekomen, nou ja

Ik had al gezegd dat er hier overal posters hangen van de WYD, (en met overal bedoel ik ook echt overal, de metro, de straat, de bus, gevels, lantaarnpalen,) alleen de CNtoren heeft er nog geen, maar daar gaat overmorgen ofzo wel het WJDkruis naar toe. Ze willen het op de top plaatsen en dan een foto maken. 

Maar eigenlijk wilde ik zeggen dat de teksten van die posters erg toepasselijk zijn; bv. 
- Crowds, line-ups. Heat. you won't forget a blessed moment. 
- A tourist leaves with a heavier suitcase, a pilgrim leaves with a lighter heart, 
- who in the world will you meet, God only knows. 
En dat laatste is zeker waar. 

Ik ben hier nu twee dagen en ik heb al gesproken met jongeren uit- de VS, Fillipijnen, Birma, Australië, Duitsland, Chili, China, Polen, Mexcio, Oostenrijk, Frankrijk, Hongarije, Spanje, (om eerlijk te zijn, Frankrijk en Polen zijn nogal sterk vertegenwoordigd. Vandaag is de nationale feestdag van Frankrijk, en dat begon de Franse groep vanochtend om 6 uur al te vieren met feestelijk gezang, jippie.) en de standaardvragen "waar kom je vandaan" worden bijna meteen gevolgd door, "Hoe is het om in dat land gelovig te zijn?" En dus gaat het in mijn geval binnen vijf minuten over abortus, homohuwelijk, enz. 

De groep wordt elke dag groter en groter, en er druppelen zelfs al pelgirms binnen, niet erg handig voor de organisatie, die nu al bijna gestoord wordt van al het regelen. Trouwens, ik moest zeggen tegen de Nederlandse Toronto-gangers dat de parochie waar jullie terecht komen al helemaal enthousiast is, en bovendien komen jullie in een geweldige buurt (en believe me, vergeleken bij sommige andere groepen zitten jullie echt op rozen) Als je het op wil zoeken, Yonge, Eglinton street (alles wordt hier genoemd met de kruising van twee straten) 

O ja, goed nieuws, de vuilnisstaking is over, en dat werd echt hoog tijd, hele parken lagen onder de zakken en sommige activiteiten (niet van de wjd) konden geen doorgang meer vinden. Het rare aan het tijdsverschil is dat ik ineens een ochtendmens geworden ben, half zes mijn bed uit? Geen probleem! maar zo rond vier uur word ik moe, ongeloofelijk, en dan heb ik nog zo'n acht uur te gaan. en dan wordt het echt een mix in mijn hoofd van Engels, Duits en Spaans... 

Nou, ik ga maar weer eens werken, daarvoor ben ik tenslotte hierheen gegaan, het werk vandaag bestaat uit stickers plakken, klitteband bevestigen en pasjes maken. Het is saai werk, maar het moet gedaan worden en als je terwijl je het doet aan de mensen denkt waar eht voor is... en bovendien ik heb in deze twee dagen al ontzettend leuke dingen gedaan; de CN tower (AANRADER!) een waterpark met heel snelle glijbanen, een dakterrasfeest, een bbq, een donut gegeten, en ik ben gister toegezongen door 50 mensen en ik was serieus vergeten dat ik jarig was, dus dat was echt een surprise. ik wil nog veel en veel meer vertellen, maar ik begin me echt schuldig te voelen

groetjes en tot gauw?

Amanda

misschien is het wat onsamenhangend maar het loopt weer tegen vieren

(18 juli 2002)

Terug

 

Samenstelling, vertaling  en bewerking: © 2001-2002, Stichting InterKerk, Poeldijk

20020718.03